لوبیا پلو

روی ظرف ترشی ، کاغذ چسب دار چسباونده بودم و روش شعر نوشته بودم.

ترشی در یخچال آماده بود که وقت رفتن خواهرم بدم بهش.

وقت ناهار وقتی یخچال رو باز کردم که نوشابه بردارم چشمم به ترشی افتاد.

آنی اتفاق عجیبی برام رخ داد

ترشی را برداشتم و برچسب رو کندم.تا جایی که تونستم خوردمش.

دهنم میسوزه ولی ارزشش رو داشت

سه روزی میشود که از تهران برگشته ام.

نه دیدمش نه خبری از او دارم

زندگی ام روز به روز بدتر میشود.امشب در خانه تنها بودم.خانه دوستم است و من بر روی سرش چتر باز کرده ام و لنگر انداخته ام

سیگار کشیدم و‌ با سقف حرف زدم

دیگر نمیتوانستم.

نمیتوانستم ادامه بدهم.داشتم خودم را فراموش میکردم.

موهایم بلند شده و حالا میتوانم آنهارا ببندم.

مانند ده سال پیش.اما دیگر بیست سالم نیست.

موهایم سفید نشده ولی پیر شده ام.